این کتاب در راستای هدف انتشار آثار تخصصی موجه در زمینه فرهنگ و مردم شناسی ایران چاپ شده است. این کتاب ترجمه ای است از Prolegomena to the study of the Kurds; که در سال 2009 به قلم گارنیک آساطوریان توسط انتشارات بریل منتشر شد.آساطوریان، یکی از برجسته ترین کردشناسان و ایران شناسان جهان است که سال ها تلاش و پژوهش خود را برای بررسی همه جانبه اقوام و گویش های ایرانی به کار بسته است. ملک طاوس، پزیدی ها و جهان معنوی آنها اثر قبلی این مولف است که توسط انتشارات فرهامه چاپ شده است. «کردها و خاستگاه آنها» در ادامه پژوهش های میدانی  این مولف و براساس مطالعات زبان شناختی و قوم پژوهی نوشته شده است. در این کتاب تعاریف، مطالعات تاریخی، روش شناسی و به طور کلی همه آن چیزی که کردها را به عنوان بخش مهمی از مردمان این سرزمین تعریف می کنند، گردآوری شده اند.به جرأت می توان گفت که حتی در سده‏ های اولیه پس از میلاد مسیح نیز هنوز گونه های بومی در وضعیت به ‏اصطلاح «نطفه ای» قرار داشته اند. یعنی تازه در حال شکل گیری بوده اند. بنابراین، زمانی که از بلوچ ها یا کردها در باز‏ه‏ زمانی پیش‏ از اسلام سخن می رود، از نظر روش شناسی صحیح باید آن ها را گویش وران گویش های کردی یا بلوچی نامید؛ یعنی کسانی که به گونه های اولیه‏ این گویش ها صحبت می کرده و هنوز هویت قومی نداشته اند. این گروه ها پس از استیلای اعراب بر ایران تدریجاً از یک هویت  بومی و منطقه ای به هویت قومی و فرهنگی تبدیل شدند.کردشناسی یکی از سیاست زده ترین شاخه های ایران شناسی است که نقش متفننین بومی در آن بسیار چشمگیر است. انشاءنویسی در این رشته چنان موجب به‏ وجودآمدن هرج‏ ومرج شده که در بعضی از موارد حتی راه پیشرفت این حوزه مهم از ایران شناسی را سد کرده است. درحالی‏ که در رشته های دیگر ایران شناسی، فعالیت های آکادمیک و کندوکاوها و جست‏جوهای ذوقی و تفننی کاملاً از هم مجزا هستند و هرگز مزاحم یکدیگر نمی شوند. نتایجی که نویسنده در این کتاب به آن رسیده  ممکن است برای برخی (قبل ‏از همه متفننین) غیرمنتظره باشد، اما آساطوریان معتقد است هرچه در بطن این اثر نهفته بر اساس داده ‏ها و پارامترهای علمی و بر پایه‏ روش شناسی دقیق تشریح شده است.کتاب کردها و خاستگاه آنها با 141 صفحه، حاوی پیشگفتار مولف بر ترجمه فارسی، مقدمه و 8 بخش اصلی است که عبارت اند از: زبان، ادبیات، مذهب، کردستان سرزمین خیالی، نام های قومی کردها، خاستگاه نژادی کردها، مهاجرت به شمال و ظهور یک واقعیت جدید جمعیتی  قومی در منطقه و نهایتا داده های زبانی به مثابه‏ی شواهد تاریخی. کتاب با سخن پایانی و کتاب شناسی به پایان می رسد.