تفسیری است از قرآن بر اساس ترتیب نزول سوره‏ها که بر اساس روایات تفسیری ابن عباس تدوین شده است. نگارنده نخست توضیحاتی درباره نزول قرآن و پیشینه تفسیر قرآن و شناخت اصول تفسیری ارائه نموده آنگاه بر حسب نزول سوره‏های قرآن به ترتیب شروع به تفسیر سوره‏های علق، قلم، مزمل، مدثر، حمد، مسد، تکویر، اعلی، لیل، فجر، ضحی، انشراح، عصر، عادیات، کوثر، تکاثر، ماعون، کافرون، فیل، فلق، ناس، توحید، نجم و عبس می‏نماید. وی ویژگی‎های چنین تفسیری را مطرح کرده و در تفسیر سوره‏های فوق الذکر ابتدا مقصود و محتوای کلی سوره، شأن نزول سوره و مفهوم کلمات کلیدی در آن را بیان نموده آنگاه به شرح مفاد آیات سوره می‏پردازد. وی در تفسیر هر سوره به یک اصل و مهم و ریشه‏ای که در آن سوره روی آن تأکید شده است پرداخته است.