در زمینة تاریخ دندان پزشکی ایران که بخش ارزشمندی از تاریخ پزشکی است، هرچند پیشینة آن را روزگار آغازین تاریخ بشر و تمدن بین النهرین با قدمتی پنج هزار سال پیش از میلاد می دانند، اما تاریخ پس از اسلام این سرزمین را باید مهد اندیشه ورزی و خردگرایی در این حوزه پنداشت. کتاب حاضر که به بررسی بخشی از تاریخ دانش دندان پزشکی در سه سدة شکوفایی این علم می پردازد با «فردوس الحکمه» تبری به عنوان نخستین اثر جامع پزشکی دورة اسلامی آغاز و با کتاب «اغراض الطبیه» جرجانی ختم شده است. کتاب های بررسی شدة دیگر عبارت اند از: «القول فی حفظ الانسان و استصلاح ها» از حنین عبادی؛ حاوی فی الطب اثر رازی؛ کتاب منصوری فی الطب از رازی؛ هدایه  المتعلمین اخوینی؛ کامل الصناعه الطبیه اثر علی اهوازی؛ قانون ابن سینا؛ و کتاب های پزشکی جرجانی.