علم و فناوری همانند حوزه های دیگر نیازمند سیاست گذاری است. سیاست گذاری علم و فناوری با هدف افزایش ظرفیت نوآوری یک اقتصاد با تمرکز بر زیرساخت علمی، انتقال فناوری  و همکاری های فناورانه و غیره صورت میگیرد. اهدافی که سیاست گذاران این حوزه دنبال میکنند شامل تقویت توانمندی فناورانه و یادگیری و افزایش ظرفیت جذب و زیرساخت های انتقال فناوری، شبکه تحقیقات مشارکتی و تقویت ارتباط بین صنعت و دانشگاه است.امروزه همکاری های فناورانه منبع کلیدی نوآوری و از جمله مهم ترین ابزار مدیریت کسب و کار برای بهبود رقابت پذیری سازمان ها به ویژه در محیط های پیچیده و پویاست و باعث از بین بردن شکاف  میان توانمندی های موجود و مطلوب میشود. روش های دستیابی به فناوری جهت همکاری فناورانه دارای انواع مختلفی است که در این کتاب مکانیزم قراردادهای لیسانس، سرمایه گذاری مشترک و تحقیق و توسعه مشترک و مهندسی معکوس مورد تحلیل و بررسی قرار میگیرد.