مشارکت در حیات اجتماعی انسان سابقه ای کهن و دیرینه دارد، و آن ایده ای است که بازتاب نظریه های اجتماعی و سیاسی، در خصوص این که چگونه باید سازماندهی شوند، می باشد. منطق آن مبتنی بر واکنش در برابر تمرکزگرایی، دیوانسالاری، انعطاف پذیری و در دسترس نبودن دولت است. مشارکت در قالب مفاهیمی چون بسیج اجتماعی و واسطه بودن به عنوان پیش شرطی برای مشارکت سیاسی به بحث گذاشته شده است. بر این اساس و با این مقدمه در کتاب حاضر در هفت فصل به تبیین جامعه شناسی مشارکت پرداخته شده است. در فصل نخست، معنا و مفهوم مشارکت تبیین گردیده است. مبانی نظری و روش شناختی مشارکت اجتماعی مبحث فصل دوم است، مشارکت توسعه و دموکراسی، دولت و مشارکت اجتماعی، قدرت و مشارکت، سازمان های غیردولتی، و مشارکت اجتماعی در ایران عنوان مطالب فصل های بعدی است. طی مطالب کتاب واکاوی مفهومی، نظری و  عملی مشارکت اجتماعی بررسی گردیده است.