نقاشی ایرانی پا به  پای تحولات تاریخی این سرزمین دگرگون شده است. اعتقاد بر این است که این نقاشی، به رغم تحولات چشمگیر، عنصر ایرانی را که مشخصة بارز آن است از دست نداده است. در کتاب حاضر، سیر تحول نگارگری ایران با تکیه بر تحولات هنری عصر صفویه بررسی شده است. در این کتاب سعی شده است تا رد پاها، سنگ راه ها، و نقاط برجسته در تاریخ نگارگری ایران در ارتباط با فضای مثالین و کوشش هنرمندان در قبال گرایش نوپدید مواجهه با غرب دنبال شود. این مسیر متحول با مصادیقی نمونه وار همراه است تا مسالة گرایش به غرب روشن تر ارائه شود. عنوان های برخی از مباحث کتاب عبارت است از: نخستین آشنایی ها، کسب فضایل جدید، مزیت های جادة ابریشم، زیبایی شناسی و سبزة خط، میراث دوران امنیت و رفاه، و بازنگری سرفرسنگ ها.