تصنیف و ترانه در یک نگاه کلی عبارت است از تولید عبارتهای کلامی با تکیه به عصای «لحن مستتر» برای اجرای موسیقیایی در موسیقی متریک روی میزانهای تنظیم شده در لحنی آشکار و ایجاد ارتباط عاطفی از طریق قوهی شنیداری مخاطب بدون درگیر کردن او به تأملات پیچیده و تلاش برای کشف روابط پنهان و تعقیدات لفظی و معنوی که خاص عالم شعر است...