دوکودک با کنجکاوی به شتر، مردم و پیامبر چشم دوختند.شتر این طرف و آن طرف را نگاه میکرد و به راه رفتنش ادامه می داد.فرصت خوبی بود. شاید پرنده بخت و شادی، روی شانه های من می نشست . چرا من انتخاب شتر نباشم، اما نه، من زمین خشک و بی ثمری بودم. زمینی مثل من را که می خواست؟