کتاب، در حقیقت، تفسیر، حواشی و تعلیقاتی است بر بعضی ابیات و نکات مشکل مثنوی مولوی که به ترتیب شش دفتر مثنوی فراهم آمده است .نگارنده در بخشی از  تفسیر بیت نخست مثنوی می نویسد :((و نی که جسم معنوی و قلب است قربی با ذات  ندارد که از جدایی شکایت کند، بلکه با زبانی امکانی و نیستی به جهت جدا شدن  از عالم ملکوت با از دم روح اضافی(و نفخت فیه من روحی) یعنی از جدایی عالم،  آن دم که از عالم الست ارواح و موطن اصلی نفس ناطقه است در زندان جسم عنصری  شکایت ها و ناله ها می کند که بلکه از این جسم خلاص شده با عالم ازل و موطن اصلی  خود(که در آنجا با عالم بسیط حضوری شناسایی پیدا کرده بود) اتصال پیدا کند .((...