"دیتر میسگلد" (مولف کتاب حاضر) از فیلسوفان نقاد فلسفه و هم چنین از نقادان دموکراسی فعلی و آمریکایی است. وی سفری علمی به ایران داشت که نتیجه ی سفر وی در نشریه ی "دانشکده" منتشر شده است. کتاب حاضر شامل چهار مقاله و یک گزارش از سفر وی به ایران و سخنرانی وی در اصفهان تحت عنوان "گفت وگو؟ کدام گفت وگوی تمدن ها؟ درس هایی از وضعیت آمریکاها "شمالی و جنوبی" است. او در این مقاله، از موانعی که گفت وگوی بین فرهنگ ها با آن مواجه است سخن می گوید و اشاره می کند که گفت وگو بین تمدن ها، فرهنگ ها و کشورها و جوامع، مستلزم وجود شرایط برابر است. به عبارت دیگر، برابری، شرط اساسی این نوع گفت وگوهاست. مقاله ی نخست کتاب "وجه تمایز اروپا، علوم انسانی و جامعه ی جهانی: تاملاتی در برخی آثار اخیر هانس گئورگ گادامر" نام دارد که در آن وجه تمایز اروپا از منظر درونی و بیرونی به بحث گذاشته شده است. وی در این مقاله سعی می کند که تردیدهایی را از زمینه ی وجوه تمایز اروپا، آن گونه که گادامر مشاهده می کند ایجاد کند. در مقاله ی بعدی تحت عنوان "مدرنیته، دموکراسی و مهندسی اجتماعی" به جدول قدیمی  هابرماس و گادامر در باب هرمنوتیک و تئوری انتقادی اجتماعی در پرتو مشارکت جدید پراگماتیست های امریکایی مانند ریچارد برنشتاین و ریچارد رورتی پرداخته شده است. در مقاله ی سوم تحت عنوان "حقوق بشر، گذشته و آینده: در ضرورت گشایش افقی واقعی برای عدالت جهانی، نگارنده دو بحث به هم پیوسته را پیش می برد: نخست نقد تاریخی و فلسفی اعلامیه ی حقوق بشر و دوم فراهم آوردن پیشنهادهایی برای تعمیق این حقوق در فراسوی اعلامیه ی موجود. آخرین قسمت کتاب، ترجمه ی گزارش کوتاهی است که میسگلد به درخواست همکاران و دانشجویان، پس از سفر به ایران نوشت و در مجله ی دانشکده منتشر شد. در این گزارش میسگلد با تاکید بر این که هفتاد درصد جمعیت ایران، پایین تر از سی سال و شصت درصد از دانشجویان ایرانی، زنان هستند، از سفر به ایران اظهار خشنودی می کند، و اظهار می کند که من کاملا آگاهانه می گویم که انقلاب اسلامی ایران، تایید یا بازتایید سوال برانگیز هویت تاریخی یا یکی از هویت های آن بوده است.