نویسنده در این کتاب با رویکرد معرفتی و تاریخی - اجتماعی ضمن مقایسه گفتمان زن در دو دوره پیش از نزول وحی - که زن در آن به صورت غیرمستقیم و از طریق مردان مورد خطاب قرار می گرفت - با عصر وحی - که زن در زبان قرآن به مثابه شخصیتی مستقل از مرد مورد خطاب قرار گرفته است - همه برداشت های زن ستیزانه و برخی توهم های ایدئولوژیک درباره فرودست قلمداد کردن زنان را در گفتمان قرآن به چالش بکشاند .