نظام تعلیم و تربیت ایران طی سالیان اخیر آنچنان در تربیت ایجابی، تحمیلی و از بالا به پایین پیش رفته و از خانواده، مردم و کنشگران سلب مسئولیت و اختیار کرده است که تربیت از مسیر و هدف اصلی و طبیعی اش فرسنگ ها فاصله گرفته و حتی به ضد خود تبدیل شده است، از چنین منظری، نظریه تربیت سلبی به درستی تأکید می کند که تربیت نکنید، آموزش ندهید و مداخله و دستکاری نکنید، چون این شیوه تربیت در مدرسه و جامعه آسیب زا و عامل شیوع بی تربیتی است. این نظریه را دکتر «عبدالعظیم کریمی» مطرح کرده است که در این کتاب از مجموعه «اندیشه ورزان» به شرح آرا و اندیشه های تربیتی ایشان و به طور ویژه «نظریه تربیتی سلبی» پرداخته می شود.