به بهانه چاپ نمایشنامه های بهمن فرسی پس از سال ها به همت انتشارات بیدگلبهمن فرسینمایشنامه نویس، داستان نویس، کارگردان تئاترآثار بهمن فرسی را در مجموع می توان جز ادبیات پوچی به شمار آورد. داستانهایش نشان از مدرنیسم و صورت گرایی نویسنده دارد و در بیشتر آنها وقایع داستان به تدریج شکل می گیرد و ساختاری دایره وار دارد.گرایش بهمن فرسی به موضوعها و مضامینی است که طرح آنها نیازمند روایت خلاق تصویری است. کاری که او در آن مهارت دارد. زبان همه ی این آثار برگرفته از زبان عامیانه است.او را می توان نویسنده ادبیات خصوصی نامید زیرا در داستان هایش به زوایای خصوصی و عمدتا جنسی شخصیت ها می پردازد و عقاید نامتعارفشان را فریاد می زند. شخصیت هایی شبه روشنفکر وازده و سرگردان اما سنت شکن و عاصی. نمایشنامه های فرسی هم مضامینی مشابه با داستان هایش دارد و بازیگران روشنفکر با روحیه ای عاصی به مفاهیمی مثل زندگی، راستی و دروغ، حقیقت و تقلب و سرگردانی آدمیان تنها و بی پناه و ناشاد می اندیشند.