این کتاب ادّعای علمی ندارد بلکه میکوشد به سوالات گوناگونی که دربارۀ مد به ذهن یک آدم عادی میآید، پاسخهای خلاقانه بدهد. مثلا در بخش «چرا لباس من، خود من است»، برای رسیدن به پاسخ از مصاحبۀ مایکل جکسون، داستان جوجهاردک زشت، هری پاتر و فیلم ترمیناتور استفاده میکند. نمونهای از قلم نویسنده (نمونهها تصادفی انتخاب شدهاند.): «فلسفۀ پشت این مد زودگذر ساده است. هروقت مشتری دماغ خود را به شیشه بچسباند، یعنی یکچیز جدید دیده است. این مساوی است با خریدار بیشتر و فروش بالاتر. این است که هر هفته، هفتۀ مد میشود و بسیاری از فروشگاهها، هر روز لباس جدید میآورند.» «سیستم زیبایی میتواند نشان دهد که صنعت مد چرا بهویژه زنان را هدف قرار گرفته است. آرمان زنانه، چیزی است که طبیعی و قابلدسترس نباشد. آرمان زنانه، یک بدن ساختهوپرداخته است. برای همین است که زنان بیش از دیگران به لباس محتاج میشوند.»