روزی، روزگاری، مردی بود به نام شعبان که تمام فکر و ذکرش پول جمع کردن بود، نه به دنبال کار خیری بود و نه به کسی کمکی می کرد و نه این که خودش هم زندگی درست و حسابی داشت... .