روایت عاشقانه های ایرانی که برتولت برشت با الهام از آن نمایشنامه نوشتاز دلایل دیده نشدن «هزارویک روز» وجود «هزارویک شب» استرضا طاهری، نویسنده و پژوهشگر می گوید: روایت اصلی «هزارویک روز» 19 قصه عاشقانه از زیباترین قصه های ایرانی و شرقی است کتاب «هزارویک روز» کتاب عاشقانه ای است. شخصا حس می کنم کتاب تغییر است. یعنی در آن قصه می گویند که انرژی پیدا کنند که زندگی کنند. وجه بارز دیگر آن، تو درتویی هزارویک روز و دائم تغییر کردن هستی است. اگر بخواهم یک تعریف کلی از هزارویک روز ارائه دهم، باید بگویم یک کتاب کاملا عاشقانه و ایرانی است. تقریبا همه ما در طول زندگی مان، حداقل یک بار نام قصه های هزارویک شب را شنیده ایم و به طور ضمنی می دانیم که یک شهرزاد قصه گو راوی قصه های آن است. اما شاید خیلی های ما ندانیم که در مقابل کتاب «هزارویک شب» کتابی به نام «هزارویک روز» هم وجود دارد. یعنی شش سال پس از آن  که آنتوان گالان (???? ـ????) اولین مجلد «هزارویک شب» را به زبان فرانسوی منتشر کرد، هموطن او، دلا کروا (???? ـ ????)، کتابی منتشر کرد با نام «هزارویک روز»، که گذشته از عنوان، تشابهات بسیاری با هزارویک شب داشت. در سال 1275 دو تن به نام های محمدحسن میرزا کما الدوله و محمدکریم خان قاجار آن را از فرانسوی به فارسی ترجمه کردند. این کتاب ظاهرا خاستگاه ایرانی دارد و با کتاب «فرج بعد از شدت» مطابقت هایی دارد اما نسخه اصلی فارسی آن هیچ گاه پیدا نشده و در حال حاضر هم ترجمه نسخه فرانسوی آن به دست ما رسیده است. «هزارویک روز» که از جهات فراوانی با «هزارویک شب» مشابهت  دارد و در دنیای غرب استقبال خوبی داشته، اما در ایران هیچ گاه با اقبالی که «هزارویک شب» دارد، روبه رو نمی شود.