نو سروده های این دفتر با عناوینی از این دست به طبع رسیده است : مثل تمام جمعه ها، باور کردن آدم بزرگ ها، این جا کافی شاپ ندارد، خانه خیلی سیاه است، آخرین تلفن، کولی سر کوه، کم آورده بود و "شال گردنم را گردن اورست می اندازم ": زمستان / جای تمام آدم ها سردم می شود/ این جاده هم بدون تو انگار از این بیش تر قدم برنمی دارد / اما باید یاد بگیرد/ هر قدر کوتاه بیاید/ من  بیشتر بلند می شوم /....