خانه های منفرد طراحی شده توسط معماران، دسته ای مشخص از تولیدات فرهنگی و هنری هستند که شاید قابل مقایسه با نقاشی از مناظر طبیعی، فیلم مستند یا داستان های عاشقانه باشند. این حقیقت که خانه ها عموما باید عملکردهایی نیز داشته باشند (که در حقیقت برای زندگی در اکثر نقاط دنیا ضروری است)، ممکن است باعث شود که به آن ها به طریقی متفاوت بنگریم. به عنوان مثال ممکن است که فریفتۀ  نمونه هایی محلی و تولید انبوه شده از "شاهکارهای معماری مسکونی جهان در قرن بیستم" شویم؛ خانه های مجزای آمریکایی در دل خانه های بزرگ تر مانند کلبۀ  انگلیسی یا خانۀ  تابستانی سوئدی. قطعا این خانه های معمولی تاثیر بیش تری بر روی زندگی روزانۀ  اکثر مردم داشته اند تا هریک از خانه های خاص این کتاب. اما نویسنده در کتاب حاضر در پی آن نیست که تاریخی جامع از معماری جهان عرضه کند، بلکه با حوزه ای محدودتر و جذابیتی بیش تر سر و کار دارد: دسته ای نسبتا کوچک از خانه های انتخاب شده که می تواند قواعد هنری را شکل دهد. در کتاب بیش از صد خانۀ  قابل توجه و مهم از قرن بیستم به تصویر کشیده شده است که شامل کارهای کلاسیک معماران ابتدایی مانند لوکوربوزیه، فرانک لوید رایت، میس ون در رو و آلوار آلتو و برخی استادان اخیر معماری مانند تادائو ماندو، رم کولهاس و گلن مورکت می باشد. برای هریک از این خانه ها تعدادی پلان با مقیاس خطی، که نشان دهندۀ  هر طبقۀ ی می باشد، همراه با نماها، مقاطع و سایت پلان های مقتضی آورده شده است. از جلمه خانه های معرفی شده در کتاب می توان به خانۀ  کمبل، ویتگنشتاین، لاول بیچ، ایمز، جانسون، هاپکینز، بوردو، و شارلوت اشاره کرد.