واقعاً چی شد که آن قدر عاشقش شدم. یک حس عجیبیه. غیر قابل توصیف که فقط من می فهمیدم و من و خدا! من که نمی خواستم این جوری شه؛ یعنی اگه دست خودم بود، مثل بقیه، یک رابطه معمولی همراه با یه دوست داشتن ساده انتخاب می کردم، ولی اون لعنتی! البته دلم نمیاد بهش بگم لعنتی! با وجود فاصله زیادی که داشتیم، قلبم رو نشونه گرفت و بنگ! پس اون یک جورایی قاتل من محسوب میشه، با اینکه الآن زنده ام و دارم نفس می کشم و می نویسم و ثانیه به ثانیه بهش فکر می کنم...