دوران سلطنت 37 سالۀ محمدرضا شاه پهلوی (از شهریور 1320 تا بهمن 1357) دارای دو بخش است: بخش اول تاریخی سراسر دردناک و الیم از بازی های پنهان قدرت های استعماری و امپریالیستی برای غارت ایران، و بخش دوم، زندگی خصوصی و سراسر عیش و عشرت، عیاشی و خوش گذرانی دو خانوادۀ پهلوی و دیبا و هم چنین خاندان های حکومتگر می باشد. پس از اشغال ایران توسط متفقین در سوم شهریور 1320 و به دنبال خروج رضاشاه پهلوی از ایران، دخالت های پنهان انگلستان، قدرت غالب استعمارگر آن زمان در ایران، شکل علنی به خود گرفت و در حالی که شوروی معتقد به حذف رژیم سلطنتی پهلوی و تاسیس جمهوری در ایران بودند، انگلستان به حمایت از فرزند رضاشاه تبعیدی پرداخت و دوستان آمریکایی خود را نیز به حمایت از این تصمیم فراخواند. از این زمان به بعد دخالت های انگلستان و آمریکا در ابعاد گوناگون اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ایران آشکار شد و اوج آن اقدام مشترک آنان برای کودتای 28 مرداد 1332 در ایران و سرنگون کردن حکومت ملی دکتر محمد مصدق بود. از سال 1332 به بعد که شاه ادارۀ امور کشور را به دست آمریکایی ها و عوامل داخلی آن ها سپرده بود، خود به جمع آوری ثروت و مال اندوزی و عیش و عشرت سرگرم شد و این روند تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 ادامه داشت. از نخستین روزهای سقوط رژیم سلطنتی ایران و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی، وسایل ارتباط جمعی جهان و شبکه های رادیو ـ تلویزیونی توجه خاصی به اخبار و رویدادهای ایران مبذول داشته اند و یکی از سوژه های بسیار جذاب و مورد علاقۀ خبرنگاران خارجی، اعضای خانواده های پهلوی و دیبا بودند. چنان که شاه سابق قبل از مرگ در پاناما با یک خبرنگار آمریکایی به مصاحبه نشست و حاصل آن کتاب "پاسخ به تاریخ" بود. اشرف پهلوی، فرح و سایر اعضای خانوادۀ پهلوی و دیبا نیز تاکنون مصاحبه های زیادی با نشریات بین المللی انجام داده اند و حتی برخی آن ها خاطرات خود را نیز به چاپ رسانده اند. نگارنده در کتاب حاضر به صدها جلد کتاب خاطرات منتشر شده در طول سالیان گذشته مراجعه و علاوه بر آن از نشریات اروپایی، آمریکایی و مجلات نیز استفاده کرده است تا بر اساس آن خاطرات و مصاحبه ها زوایای تاریک سلسلۀ پهلوی را در دورۀ محمدرضا آشکار کند.