کتاب حاضر در مورد علم تراجم و تاریخ مباحثی را ثقه و غیرثقه بودن افراد تهیه و تدوین نموده است. این پژوهش نخست طبق حروف الفبای عربی اسامی ابن درید، ابن اله هان، ابن هشام، ابوبکر، ابوالحسن و ... را با توجه به علم تراجم و تاریخ و رجال واکاوی می نماید. در ادامه نویسنده کسانی که به ابو عبدالرحمن کنیه داده شده اند از جمله الخلیل العروضی، یونس بن حبیب، ابوالعباس (المبرد)، ابن بقیّة و ... را مورد تحلیل رجالی قرار می دهد. در آخر این پژوهش با عنوان نام ابومحمد بن اسامی ابن درستویه، ابن الخشاب، ابوالفتح المطرزی اشاره و از جهات ثقه و غیر ثقه بودن موردبررسی قرار می گیرد. اشتراک لفظی ابوالحسن در بین افراد زیاد در علم رجال و برای حالات و شخصیت آن ها ازلحاظ قابل اطمینان بودن از مطالب مهم و اساسی در این نوشته می باشد.