«رویاى ناتمام» داراى یک تجربه از زندگى زنى است قصد نشان دادن توانائى‏هاى خود را بدون تکیه بر دیگران دارد. پس در چنین شرایطى مى‏باید از گذشته‏ى خود ببُرد و امروزش را به آینده پیوند زنَد. شاید مهمترین اثر و نتیجه‏ى این کتاب، تفکر بیشتر در مورد زنانى است که به هر علتى، به چاره و راه حلِ سوختن و ساختن تن نداده‏اند وبه عنوان انسانى داراى درک و شعور خواسته‏اند زندگى و آینده خود را آنطور که مى‏خواهند و مى‏توانند رقم بزنند. پس با همه‏ى توان مى‏ایستند و در برابر تمامى نگاه‏ها و پچ‏پچ‏هاى درِ گوشى، مردانه! مقاومت مى‏کنند. «رویاى ناتمام» داستان یأس و امید است: یاس و سرخوردگى از آنچه شاید در جامعه داراى دیدگاهى نادرست است و امید به آینده و کسانى که به زندگى، تنها از چهارچوب و منظرگاه محدود خود نگاه نمى‏کنند. داستان، روایت‏گر قصه‏ى آدمهاى خوب و بدى است که مطلق نیستندو هر کدام در زمان خود مى‏توانند دلى مهربان و یا سخت داشته باشند.