439 صفحه حلاوت، شیرینی!
ترجمه عالی و متن روون.
توضیح اینکه اصلا توتالیتاریسم چیه و معنی‌ش به نسبت سیاست‌های کشورهای مختلف فرق می‌کنه.
چرخش عظیم روشنفکران چپ جدید به نسبت سیاست‌های استالینیستی حذب کمونیست و دفاع اون‌ها از سرکوب مجارستان و… باعث شد تا چپ جدید با مفهوم ضد‌توتالیتاریسم حیات روشنفکری جدیدی رو شکل بده که همه، حتی مخالفان رو درش پس از مدتی انتقاد جذب می‌کرد.
به‌طور کلی کتاب برای فهم پیشینه و تاریخ متفکران جدید فرانسه مثل فوکو و ساتر و گلوکسمان می‌تونه کمک کننده باشه. اینکه نظریاتشون در چه فضایی شکل گرفت.
اما نکته جالب اینکه حمایت این عزیزان و سیاستمداران از کشورهای استعماری و جهان سوم و به‌طور کلی «حقوق بشر»، نه به خاطر زیبایی چشم من و شما بلکه به این خاطر بوده که نکنه این چیزا به داخل فرانسه کشیده بشه! بعد برطرف شدن این حس بد دیگه شاهد حمایت از جهان سوم و غیره نیستیم.
        

          کتاب حاضر که بررسی و تحقیق انتقادی از تغییرات ایدئولوژیک روشنفکران فرانسه است توسط اسکات کریستوفرسن به نگارش درآمده است. روایت قطبی شدن منظومه ی سیاسی چپ در فرانسه که در سال 1970 به اوج خود رسید و نیروهای چپ را در این کشور به دو قطب متضاد یکدیگر تبدیل کرد. نویسنده در این کتاب در تلاش است که بیان دارد چگونه بخش قابل توجهی از روشنفکران چپ فرانسوی که در گذشته با کمونیسم و مارکسیسم همسو بودند شروع به محکوم کردن این ایدئولوژی ها کردند. این کتاب فقط یک روایت تاریخی نیست بلکه به عنوان یک مطالعه ی جامعه شناختی محسوب می شود که بینش هایی را در مورد جامعه شناسی سیاسی روشنفکران چپ ارائه می دهد. بخش مهم دیگر کتاب صحبت در مورد توتالیتاریسم است. مفهومی که علی رغم تردید مبدعانش در مورد اعتبار اخلاقی آن و تشکیک سیاستمداران اروپایی در مورد توانایی کاربردیش برای سامان دادن به سیاست خارجی کشورهای متبوع شان در دوران جنگ بسیار مورد استفاده ی روشنفکران چپ جدید قرار گرفت و نه تنها مفهوم انقلاب را از مباحث چپ حذف کرد بلکه هرگونه سیاست‌های سرمایه داری را از دور خارج کرد. این کتاب منبع تاریخی بسیار عالی برای مورخان قرن بیستم فرانسه می باشد. اگر علاقه مند به کتابهای تاریخی فرانسه هستید این کتاب جزو بهترینهاست.