در این کتاب داستان های کوتاه اما دنباله داری روایت می شود که شخصیت اصلی و روای آن یک زن است. زنی که در اوج تنهایی برخلاف تصور عموم درباره نویسنده ها، زنی رنج دیده است. زنی که با دیدن دوستان قدیمی حتی در بیمارستان تمایلی برای برقراری ارتباط با «بهار» همان دوست قدیمی ندارد... زنی که به دنبال بهانه جویی ها برای دخترش قصه شبانه تعریف نمی کند و دختر بدون گریه و زاری می پذیرد که آن شب بدون شنیدن قصه بخوابد و... .