پژوهش حاضر دو هدف مهم را دنبال می کند: اول اینکه با توجه به نظریه های داستان نویسی و روایت شناسی به واکاوی و تحلیل چندی از رمان های دفاع مقدس می پردازد و در مرحله بعد در پی تعریف دستور زبانی ویژه برای گونه ادبیات پایداری است. اهمیت این پژوهش در آن است که اولاً با تکیه بر علم ساختارگرایی و روایت شناسی به بررسی جنبه های ساختاری رمان های دفاع مقدس پرداخته و در مرحله بعد راه را برای انجام نظریه های گسترده تری در این زمینه گشوده است.