این اثر با هدف ارزیابی و تحلیل شیوه های رویارویی اهل شریعت با اهل عرفان در عصر صفوی به نگارش درآمده است. مطالب در چهار فصل سامان دهی شده که در فصل نخست با طرح چشم اندازی از مفاهیم طریقت و شریعت، آگاهی هایی پیرامون دیدگاه های اهل عرفان در زمینة این مفاهیم ارائه شده است. در فصل دوم، ضمن تبیین پیشینة ستیزهای متشرعان و صوفیان از آغاز تا پایان عهد ایلخانی، به شرح ریشه ها و علل این ستیزها در ادوار مورد مطالعه پرداخته شده است. فصل سوم به شرح روند تصوف زدایی در دوران حاکمیت صفوی و نحوة برخورد دولتمردان این نظام با صوفیان اختصاص دارد. فصل پایانی نیز دربردارندة ارزیابی رویارویی صوفیان و عالمان در دورة صفوی است.