رمان حاضر، رویکردی فلسفی دارد و از نگاه روانکاوی، اثری درونی به حساب می آید. این داستان دو راوی و هفت شخصیت دارد و در یک بازه زمانی سه روزه روایت می شود. در این رمان ماجرای اصلی به صورت روایتی دوسویه از واقعیت ارائه می شود و اتفاقات و شخصیت های داستان مدام در برابر خواننده پوست می اندازند. گویی ویران شده و دوباره از نو ساخته می شوند. واگویه های دو راوی، «اشکان» و «مرجان» که زن و شوهرند به ترتیب در معرض خوانش مخاطب قرار می گیرد. هردو روایت حول ماجرای واحدی می چرخد: رفتن «مهران» و بردن پول های خانواده. حالا تصمیم گیری بر سر ماندن یا رفتن «مرجان» است که سال هاست از خانواده اش بریده و راه خود را پیش گرفته است.