سودابه فضایلی را اغلب به سبب پژوهش ها و ترجمه هایش میشناسیم.در میان ترجمه های آثار فراوانی با موضوع تئاتر و سینما دانش نامه نویسان به چشم میخورد از شکسپیر و ادوار باند تا پیتر هانتکه و آیزنشتاین اما نگرش شکل گرایانه ی ایرانی(به دلیل آشنایی عمیق او با اسطوره ها)و چند لایه و به شدت نماد گرای نمایشنامه های او که در دهه های 40 نوشته شده اند چشم گیر و قابل توجه اند و تعجبی ندارد که در زمان خود مورد توجه قرار نگرفته اند و در صندوقخانه ماندند تا نسلی دیگر بیاید و ذهن های بارور بتواند با آن ها ارتیاط برقرار کند نسلی که امروز تشنه ی این نوع نگرش های تازه است.