خواندن این جستارها 
نگرانی ها و دلمشغولی‌های نویسنده بیان میکند
ان‌شاءالله که در باطنش با ظاهرش یکسان باشد ...
که خود این حکایت دیگری است ...
        

          "پدیده های اجتماعی تک علتی نیستند" این اولین و مفیدترین درسی است که در دوران کارشناسی آموختم،حال سوال این است چگونه در یادداشت هایی که هر کدام سه صفحه و قدری بیشتر است می توان به بررسی یک پدیده اجتماعی با تمام عوامل آن پرداخت؟!
بله! تا طلاق نگرفتند کتاب ننوشتند کتاب خوبی است به شما یاد می دهد در مورد اتفاقات پیرامونتان با دید پرسشگر نگاه کنید! بعضا با موضوعات جدید شما را آشنا می‌کند، اما گمان نمیکنم برای وارد کردن جامعه شناسی در سطح عموم جامعه لازم باشد روش را قربانی کنیم و اصل "من می بینم و تحلیل می‌نویسم" را جایگزین اصل "من تحقیق میکنم و تحلیل می‌نویسم" کنیم.
        

          همانطور که از زیر تیتر کتاب می فهمیم:تحلیل هایی از جامعه ایران  البته با زبان همه فهم،بدون تحلیل های تخصصی جامعه شناسی،کوتاه و در کل یک مینیمالیسم تمام عیار.موضوعات مطرح شده هم جالب هستند و نگاه ریزبینانه و دقت نویسنده را می رساند. پدیده هایی را که به سادگی از آن ها عبور  می کنیم و شاید دیدن آن ها تبدیل به عادت شده و یا برایمان آنقدر اهمیتی ندارند در کتاب بحث می شود.کتاب«از لذت آنی تا ملال فوری »هم به نوعی ادامه ی همین کتاب است با همین سبک و سیاق.