راه بی پایان روایت طغیان فرد در برابر سیستم است، طغیانی آن چنان نومیدانه که در نهایت به خودآزاری و خودویرانگری می انجامد. اما قهرمان طاغی که امیدی به تغییر ندارد تا پای جان می جنگد، بر تصمیم خود می ماند، لج می کند ، و در نهایت، گرچه زخمی و بی رمق و تحقیر شده، به مقصد می رسد، اما پیروز ماجرا ست.این ماجرا البته پیروز دیگری نیز دارد : سرهنگ،نماد سیستم، که موفق شده خواسته خود را بر همگان تحمیل کند.نمایشنامه آتیشک خانه بیانیه ای علیه تفنگداران دریایی و نظامی گری به روش آمریکایی است. وقایع نمایشنامه مربوط است به بیمارستانی در جنوب آمریکا در تابستان 1943، که در آن ترس و وحشت شخصیت اصلی از مرزهای واقعیت هم گذر می کند.