در کتاب حاضر، نگارنده با تکیه بر زندگی یک جانباز شیمیایی سعی در بیان و تشریح سختی های زندگی جانبازان شیمیایی و نمایش صبر و حوصله آنان با روایتی داستانی و صمیمی برای خوانندگان دارد. در داستان می خوانیم: «انگار صدایش آشنا بود. گویا تمام جانم، تاروپود وجودم او را می شناخت. در چهره اش دقیق شدم. آنچه را که می دیدم باور نمی کردم. بله خودش بود. درست مثل 12 سال پیش. تنها خطوطی گنگ و مبهم بر روی چهره اش نشسته بود که گذر ایام را بر ثانیه شمار جاری سرنوشت نشان می داد».