«میترا» و «سمیع» علیرغم مخالفت های خانوادة «میترا»، با هم ازدواج کرده اند و فرزندانی به نام های «سهراب»، «ماندانا» و «سالور» دارند. «سهراب» فوت کرده است و «میترا» با خواندن کتاب های مختلف، درصدد است با روح «سهراب» ارتباط برقرار کند و از وضعیت او در آن دنیا آگاه شود. او گاهی به «سمیع» پیشنهاد می دهد که به هند و نزد کسانی بروند که روح احضار می کنند. «میترا» دائم فکر می کند و خاطرات خود با «سهراب» را مرور می کند و از این که در حقّ وی و در زندگی او کوتاهی کرده است، خود را سرزنش می کند. او میل به زندگی ندارد و «سمیع» که در ظاهر بی تفاوت است، در تنهایی های خود، همچون «میترا» ناراحت است. با این وجود «سمیع»، «میترا» را به ادامة زندگی و رهایی از افکار مربوط به «سهراب» دعوت می کند.