در این نوشتار گوشه هایی از خاطرات برخی از «آزادگان» در دوران «اسارت» خویش در اردوگاه های نظامی عراق منعکس شده است. این خاطرات حکایت از جوّ حاکم بر محیط اسارت، روحیه خوب و خدایی آزادگان ایرانی، خشونت و اعمال غیرانسانی سربازان و افسران عراقی با آزادگان ایرانی و کشته شدن مظلومانه برخی از آزادگان در محیط اردوگاه دارد. نگارنده سعی کرده است به زبانی ساده گوشه گوشه زندگی اسیران ایرانی در اردوگاه های عراق و شکنجه های نیروهای بعثی عراق را نسبت به آنان تصویرگری نماید.