«دونایورگ» کارمند اداره ای بود. او شاهد بود که بیماری ناشناسی بدون هیچ گونه هشداری، تمام محیط اطرافش را، غریب، کابوس زا و سرد کرده است. در سراسر بخش شرقی شهر که صنعتی ترین و پیشرفته ترین ناحیه به شمار می رفت او مردم را می دید که روی زمین می افتادند و از درد به خود می پیچیدند و می مردند. میلیون ها نفر به سبب این بیماری ناشناس به کام مرگ رفته بودند. گروه  اندکی از بازماندگان در وحشت مطلق در گوشه ای از شهری ویران و متروکه گردهم آمده بودند. ظهور عده ای نظامی بازماندگان وحشت زده را در تردید بین امیدواری به آینده و وحشت و ویرانی بیشتر آینده قرار می دهد. این رمان جزء داستان های انگلیسی است و برای نوجوانان به نگارش در آمده است.