آموزش رسانه، به عنوان فرآیند تعلیم، آموزش و فراگیری، درصدد است تا توانایی گسترده ای را، نه تنها در رابطه با متون چاپی، بلکه در ارتباط با سایر نظام های نمادین متشکل از تصاویر و اصوات، رشد دهد. این توانایی اغلب به عنوان گونه ای از سواد، یعنی سواد رسانه ای توصیف می شود. در کتاب حاضر نخست، مبانی آموزش رسانه، کاربردها و محدودیت های آن مورد بررسی قرار می گیرد. سپس، یادگیری رسانه ای در رویکردی انتقادی به بحث گذارده و جهت گیری های جدید این رشته در افق آینده ترسیم می گردد. در پایان نیز ظرفیت آموزش رسانه خارج از نظام آموزش رسمی بر مبنای نظام آموزشی خلاّق محور تبیین می گردد.