عالمان اخلاق، حقیقت جاه را «تسخیر قلوب مردم و مالک شدن دل های آنان» دانسته اند. جاه به خودی خود نه مذموم و نه ممدوح است، بلکه از یک سو به انگیزه و هدفی که انسان از رسیدن به جاه و محبوبیت دارد و از سوی دیگر به چگونگی استفاده از این فرصت و نعمت بستگی دارد. آنچه ناپسند است، علاقه و دلبستگی به مقام و ریاست است، مانند دلبستگی به مال و ثروت و جاه و شهرت، با این تفاوت که حب مقام و قدرت و ریاست و به دنبال آن قدرت طلبی و ریاست طلبی به مراتب خطرناک تر بوده و باعث سقوط انسان می شود. حب جاه و مقام از حب نفس سرچشمه می گیرد. مجلد دوازدهم از مجموعۀ «امام خمینی (ره) و مفاهیم اخلاقی» به تبیین موضوع حب جاه و مقام با استفاده از آموزه های نظری و سیرۀ عملی امام خمینی (ره) اختصاص دارد.