... این واقعیت که آدم           ها در زمینه و زمانه           ای بسیار پرآشوب، که هیچ           کس امیدی به فردای خود ندارد، "عشق" را حافظ و حصار خویش ساخته           اند و به یمن این عشق، به گفته قهرمان مرد ماجرا، دست مرگ را پس زده           اند و از هر مهلکه           ای جان به در می           برند، از وجوه اصلی این اثر است...این بنده فقط آرزو داشت اثری را که خودش دوست می           داشته (و دارد) با دیگران قسمت کند، و آرزو داشته باشد که با او در پسندیدن این اثر ظریف و پراحساس همدل از کار دربیایند.از مقدمه تاز? پرویز دوائی بر این چاپ