کتاب متشکل از دو نماش نامه ی کوتاه است که به نوعی با زندگی و دغدغه های "فرنادو پسوا"، شاعر پرتغالی ارتباط دارد. فرنادو پسوا در یکی از آخرین نامه های خود به نامزدش "اوفلیا کی روز" گفته بود که قصد دارد چند صباحی را در آسایشگاه روانی "کاسکایس" بگذراند. دلایلی که او برای "اوفلیا" مطرح کرده بود حاکی از مسئله ی بی خوابی و بحران های ذهنی بوده است. اما آن چه فرناد و پسوا در لحظات پایانی زندگی خود عیان می سازد این واقعیت است که او و همه ی آدم ها در زندگی، چهره ی اصلی خود را پنهان ساخته، اما اینک قصد دارد چهره ی واقعی خود را نشان دهد و این حقیقت را عیان سازد. وی در گفت وگو با "تابوکی" بیش تر حالات ذهنی و فلسفی خود را مطرح می سازد.