آنچه پیش رو دارید، دو رساله است در هندسه (یکی به عربی با نام «الانصایح عن اصول صناعه المساح» منسوب به «ابومنصور بغدادی تمیمی» و دیگری رساله در «علم مساحت» ترجمة «ابوالفتوح عجلی اصفهانی») و مباحثی که پیشینیان برای تقسیم اراضی به کار می بردند (که در اصطلاح «صناعت مسامح» نامیده می شد). آن گونه که نویسنده رسالة فارسی در سطرهای تخستین مدعی شده، این اثر برگردان فارسی رسالة الایضاح است که در اثنای مطالعه و بررسی آن دانسته شد که الایضاح از حیث کمیت و کیفیت با نوشتة فارسی دارای اختلافات فاحشی است. از جمله این که الایضاح در مدخل خود، فصل مفصلی در بیان کلیات و مصطلحات اهل فن دارد، اما رسالة منقول فارسی بدون آن که در آغاز اشاره ای به این موضوع کرده باشد، بی مقدمه به ذکر مقیاس ها می پردازد، پس از آن نویسندة الایضاح از اشکال بسیط هندسی ( سه ضلعی، استوانه، قطاع، محزوط و..) یاد می کند، ولی در رسالة فارسی از مثلث، مربع و... سخن به میان می آید. عمده تفاوت دیگر، دربارة مساحت چندضلعی هاست؛ که در الایضاح در تعیین مساحت شکل مربع بر روش مهندسان هندی تکیه نشده اما در رسالة فارسی در این زمینه (مساحت مربع) از روش هندی ها بهره گرفته شده است. ضمن آن که در رسالة فارسی بیش از الایضاح، در مساحت اقسام مربع سخن به میان آمده است. نکتة قابل توجه این که، هدف هر دو نگارنده از نگارش این دو رساله، رفع احتیاجات مردم در عمل به احکام دینی و شرعی و انجام اعمال دیوانی بوده است.