نگارنده در این کتاب، ابتدا تعریفی از "اعتبارسنجی" در آمریکا به دست می دهد. در این تعریف، اعتبارسنجی به منزله ی نشانه ی کیفیت شناخته شده که بر اساس آن، یک مؤسسه ی آموزشی یا برنامه ی علمی دانشگاهی، اطلاعاتی را برای یک هیأت خارجی ـ که به طور مستقل، آن اطلاعات را ارزیابی می  نماید ـ فراهم می کند و آن هیأت، توضیحاتی کلی درباره ی ارزش یا کیفیت آن مؤسسه یا برنامه، عرضه می کند. سپس مطالبی چون موضوعات و تصمیمات انجام شده در آمریکا توسط نمایندگی های اعتبارسنجی در زمان های مختلف، مطرح می سازد. هم چنین یک مطالعه ی موردی از تجربیات اخیر یک مؤسسه ی آموزشی عالی در خصوص اعتبارسنجی، فراهم می آورد. افزون بر آن در کتاب مسائلی چون همکاری میان اعتبارسنجی و دولت، تأثیر الزامات اعتبارسنجی بازگو شده و به برخی از مراحل اولیه ای که توسط نمایندگی های اعتبارسنجی آمریکا به منظور بررسی کیفیت آموزشی آموزش های الکترونیکی یا آموزش از راه دور طی شده، نیز اشاره شده است. در پایان نگارنده، خاطرنشان می سازد، "تجربیات آمریکا در خصوص اعتبارسنجی انحصاری بوده و نمی توان به استناد آن الگویی را برای سایر کشورها ارائه نمود. ساختار کنونی اعتبارسنجی آمریکا از قوت هایش شکل گرفته است. از طرفی وسعت نظام آموزش عالی آمریکا قابل مقایسه با نظام های کوچک آموزش عالی در کشورهای دیگر نیست".