مفهوم شکل گیری هویت با توجه به مراحل رشد، برای نخستین بار توسط اریکسون (1959) مطرح شد. از نظریة اریکسون چنین برداشت می شود که تداوم هویت در گسترة زندگی یک فرد دیده می شود. با وجود این، بحران هویت بیش تر در سال های نوجوانی و آغاز دانشگاه در فرد ظاهر می شود. فرآیند هویت جویی در یک نوجوان زمانی به هدف می رسد که او بتواند بگوید: «من کیستم» و رویکرد او متوجه آینده باشد. هم چنین به نظام ارزش، مذهب و عقاید سیاسی و اهداف حرفه ای متعهد شود و شروع به ایجاد یک فلسفه برای زندگی کند. هویت کسب شده مستلزم ارزیابی فرد از توانایی ها و ناتوانی های شخصی و چگونگی تربیت آنهاست. در کتاب حاضر، با تکیه بر دو نظریه پرداز عمده حوزة هویت از دیدگاه روانشناسی، اریکسون و مارسیا، موضوع هویت و فرآیند آن بررسی و شماری از نظریه ها و پژوهش های مرتبط و مهم مطرح  شده است. تعریف هویت، چگونگی تحول و ضرورت آن؛ هویت و دیگر متغیرهای روانشناختی؛ هویت و متغیرهای فرهنگی و اجتماعی؛ اندازه گیری هویت؛ و هویت و مداخله، فصول کتاب را تشکیل داده است.