کتاب حاضر، مجموعه ای از خاطرات واقعی و عبرت آموز است که با زبانی ساده و روان و بیانی داستانی نگاشته شده است. در خاطره «فداکاری» می خوانیم: «شاید هنوز هم اهالی چهارصد دستگاه نازی آباد، خاطره «محبوبه» را به یاد داشته باشند. «محبوبه» دختر 14 ساله ای بود که با پدر و مادر و خواهرانش در آن محل زندگی می کرد. «محبوبه» کلاس هفتم بود و شاگرد خوبی هم بود و همه دوستش داشتند. در کلاس های فوق برنامه علمی و درسی و هنری مدرسه شرکت می کرد. دختری متین، کم حرف و بااحساس بود. در آن زمان حدود چهل وچند سال پیش در آن محدوده خانواده های کم بضاعت و آبرودار و کم سواد زندگی می کردند».