« حدیق? الحقیق? »، « آلهی نامه » یا « فخری نامه » شاهکار منظوم و بی مانند حکیم ابوامجد مجدود بن آدم سنایی است که به زعم بسیاری از سخن شناسان، آن را در ادب فارسی، نه پیش و نه پس از آن در ادوار شعر فارسی همانندی نیست. حدیق? الحقیق? ، منظومه ای است استوار و بدیع که در شعر فارسی آغازگر گونه ای شعرصوفیانه و حکیمانه است که برای نخستین بار اندیشه های عارفانه را با اصطلاحات صوفیان و گفتار مشایخ درآمیخته و با تمثیلات بکر و نغز در شعر و شاعری تحولی بزرگ پدید آورده است.