مجموعه شعر «تاسیان» در برگیرنده آثار هوشنگ ابتهاج (متخلص به ه. ا. سایه)، در اوزان نیمایی و قالب های غیرکلاسیک است. همه ی شعرهای کوتاه و او در این کتاب ۸۷ قطعه است که شامل شعرهایی است که شاعر در فاصله ی بین سال های 1325 تا 1380 در قالب «شعر نو» سروده است که البته بسیاری از آنها در مجموعه های ترکیبی قبل نیز منتشر شده اند. اما درباره عنوان کتاب،«تاسیان» کلمه ای به گویش گیلکی است. آقای یزدانی خرم در معرفی کتاب درباره ی این کلمه نوشته است: «گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ، سکراتی که بعد از رها شدن جان، انسان به آن دچار می شود. شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی. منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».