بررسی ابعادی از تاریخ ایران از زمان قاجاریه تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی و نیز بیان ویژگی¬های مهم این انقلاب است. در نوشتار حاضر نخست به بیان مفهوم و ویژگی بارز انقلاب پرداخته شده و پس از آن اوضاع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم ایران در دوره حکومت قاجاریه و پهلوی توصیف شده است. نویسنده به عوامل زوال این دو حکومت بر اثر جنبش¬های مردمی اشاره کرده و زمینه و بسترهای مناسب برای وقوع انقلاب اسلامی را بیان کرده است. وی به رهبری این انقلاب توسط امام خمینی را که مبتنی بر آموزه¬های دینی و شناخت صحیح از فساد درون حاکمیت پهلوی بود، اشاه کرده و شاخص¬های مهم سیاسی و دینی آن را ذکر کرده است. وی نظریه-های مختلف در مورد پیروزی نهضت امام خمینی را بیان کرده و اموری مانند: مشارکت وسیع مردم، مسائل ایدئولوژیک، سیاست اسلام¬زدایی شاه، بحران مشروعیت و هویت نظام شاهنشاهی، شکاف عمیق در طبقات مختلف اجتماعی و عدم مشارکت وسیع مردم در نظام شاهنشاهی را از عوامل پیروزی نقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی عنوان کرده است. وی در ادامه به دستاوردهای مهم پیروزی انقلاب اسلامی اعم از دستاوردهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، نظامی و ... اشاره کرده و تحولات انقلاب را در دوران جنگ و بعد از آن، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و آسیب¬شناسی اجمالی از انقلاب اسلامی ارایه کرده است.