«محمدعلی فروغی» ملقب به «ذکاء الملک» در آبان 1254 هـ . ش به دنیا آمد. وی پسر «محمدحسین فروغی»،  از رجال و سیاستمداران و ادبا و دانشمندان ایران بود و در مدرسه «دارالفنون» به تحصیل طب پرداخت. اما پیش از اتمام این رشته به ادبیات و فلسفه روی آورد. وی در دورۀ دوم مجلس شورای ملی به نمایندگی تهران و چندی به ریاست انتخاب شد و تا پیش از روی کار آمدن سلسلۀ پهلوی مدتی وزیر دارایی، وزیر عدلیه، وزیر امور خارجه و رئیس دیوان عالی کشور بود. در نهم آبان 1304 نخست وزیری رضاشاه را برعهده گرفت، اما بعد به دلایلی مغضوب رضاشاه و مستعفی شد و پس از آن به خدمات فرهنگی پرداخت. وی در سال 1321 خورشیدی از دنیا رفت. دومین مجلد از مجموعۀ «مقالات فروغی» حاوی بیست مقاله، رساله و نامه از محمدعلی فروغی بامضامین ادبی ـ سیاسی است. عناوین برخی از مقالات عبارت است از: کنفرانس صلح پاریس؛ تاثیر رفتار رضاشاه در تربیت ایرانی؛ مقدمۀ گلستان سعدی؛ تقریظی بر فرهنگ نفیسی؛ مقدمۀ منتخب شاه برای دبیرستان ها؛ و اختلافات سرحدی ایران و شوروی.