کتاب مصوّر حاضر، داستانی اجتماعی و تخیلی برای گروه سنّی (ج) است که با هدف زنده نگه داشتن خاطرات بزرگترها و احترام به آن ها نگاشته شده است. در این داستان آمده است: «عباس» خاطراتش را مرور می کند که چگونه نام پدرِ پدربزرگش را برایش انتخاب کرده اند تا نام پدربزرگشان زنده بماند. او از آلبوم عکس های خانوادگی، عکس های پدربزرگش را ورق می زند و خاطرات آن ها را بیان می کند. «عباس» همیشه با عکس پدربزرگش حرف می زند. پدربزرگش می گوید: «همه یک روز می میرند. بعضی ها موقع مرگ ناراحتند و بعضی خوشحال و خوش به حال کسانی که موقع مردن خوشحالند». پدربزرگ به «عباس» نصیحت می کند که رنگ زندگی اش را سفید نگه دارد، تا موقع مرگ دوباره متولّد شود. زیرا خود پدربزرگ نیز با این که از دنیا رفته است، دوباره در قاب عکس نورانی اش متولّد شده است.