قسمتی از کتاب :

گوستاو : او را برای چه می خواهی ؟

ادلف: پیش از اینکه کافر بشوم ، خدا را برای چه میخواستم ؟ برای پرستش.

گوستاو : احتیاج به پرستش را دفن کن و بگذار که گیاهی سالم تر بر گور آن بزرگوار سبز شود ، مثلا یک تحقیر مفید….

ادلف : من اگر چیزی برای پرستش نداشته باشم ،نمیتوانم زندگی کنم .

گوستاو: برده !

ادلف: اگر زنی برای پرستیدن نداشته باشم ، نمیتوانم زندگی کنم .

گوستاو : اوه ، اگر تو باید چیزی داشته باشی که به آن وسیله خودت را تحقیر کنی ، پس تو را بخدا دوباره به خدایت برگرد.کافری که زن را می پرستد !روشن فکری که نمی تواند  آزاد فکر کند …