سه گانی یک قالب شعری است که از سه مصراع یا سه سطر پدید می آید و در پایان آن، ضربه ذهنی می خورد. سه گانی در سه شاخه کلاسیک، نیمایی و سپید سروده می شود و این امر، در کنار امکان کاربرد طرح های گوناگون قافیه و همچنین امکان کاربرد وزن دلخواه، آزادی عمل مطلوبی برای سه گانی پرداز فراهم می کند. افزون بر فرم های بیرونی و درونی متعدد و متنوع سه گانی، اصول هفتگانه، موضوعات و جهان بینی آن، تمایزها و جذابیت های محسوسی نسبت به سایر قالب های شعر کوتاه برایش رقم زده است. در کتاب حاضر مسائل مربوط به سه گانی تشریح شده است.