در حکایت ها آورده اند که خسرو انوشیروان، روزی سوار بر اسب رهسپار شکار شد و در حین تاختن به دنبال آهویی در آن حوالی، دهی دید و چون بسیار تشنه بود، تصمیم گرفت تا در خانه ای را بکوبد و از صاحب خانه درخواست یک کاسه آب کند. بر این اساس وی با کوبیدن در یکی از خانه ها به دختری برمی خورد. دختر برای خسروپرویز یک کاسۀ آب، که یک نی  نیشکر در آن فشرده، می آورد. خسرو انوشیروان با مشاهدۀ این کار دختر با خود می اندیشد خراج مردم دهی که یک نیشکر آن کاسه ای آب را شیرین کند چرا باید این قدر کم باشد. بار دوم انوشیروان به در خانۀ آن دختر رفته و کاسه ای آب طلب می کند. اما این بار دختر با تعلل برای او آب می آورد و علت این تعلل را این گونه شرح می دهد که برای آوردن یک کاسه آب مجبور شدم این بار سه نی را بفشارم و در ادامه می گوید؛ از خردمندان شنیده ام وقتی نظر شاه نسبت به مردم یک کشور برگردد برکت از زندگی آنها رخت برمی بندد. انوشیروان با این حرکت دختر تصمیمش، مبنی بر زیاد کردن مالیات ده، را تغییر داده و دختر را به همسری خویش درمی آورد. «شبانه های ایرانی» عنوان مجموعۀ داستان های مجلد حاضر است که از کتاب «هزار و یک شب» برگرفته شده است. داستان های این کتاب از شب سیصد و پنجاه و هشتم آغاز شده و در شب هفتصد و سی و هشتم به پایان می رسد.